Om de honing zo rustig mogelijk af te kunnen nemen, gebruiken we een uitdrijver.
Omdat alle bijen elke dag naar hun koningin gaan, moeten zij door de uitdrijver.
Door de constructie van de drijver, kunnen de meeste bijen niet terug.
De opstelling ziet er zo uit:
Kast van achter gezien. Tussen het deksel en de honingzolder ligt nog een plank.
Door het koninginnerooster kan de moer niet. Dit dient omdat zij geen eitjes zou leggen tussen de honing. De uitdrijver werd de avond voordien gestoken. In de voormiddag kan ik nu gemakkelijk de zolders afhalen.
Je ziet dat er niet veel geen bijen meer achterblijven. De rest van de bijen, worden er voorzichtig afgeveegd.
Zo ziet een bijna ideaal verzegelde raat eruit. De bijen verzegelen de honing met een waslaagje als er maar 20% vocht meer inzit.
Nu worden de honingzolders meegenomen naar huis.
De honing raten worden nu in een speciaal statief geplaatst om te ontzegelen. Dit wil zeggen de waslaag afhalen.
Dit is de ontzegelingsvork. Het is een heel karwei om al de zegels eraf te halen.
De honing word nu uit de raten geslingerd. Ik heb de slinger geleend. Ik ben op zoek naar een 2de hands slinger voor volgend jaar. Op het internet vind ik enkel ijzeren. Ze moeten tegenwoordig echter in inox zijn.
De honingopbrengst van mijn kasten was gemiddeld negen kilo per kast, dit jaar. Veel is dit niet. De bijen moesten dit jaar de raten volledig zelf opbouwen. Volgend jaar kan ik dezelfde raten opnieuw gebruiken. Ik laat de bijen die zelf schoonlikken. Nu moet ik de rompen zelf nog reinigen. En dan wordt alles opgeborgen tot volgend jaar.
Het inwinteren van de bijen kan beginnen.
