Alhoewel hommels ook een bijensoort zijn, verschillen ze toch veel van de honingbij.
Niet alleen zijn zij veel meer behaard en in de meeste gevallen groter. Ze hebben ook een heel andere levenscyclus.
De hommels zijn gekend als zeer zachtaardig. Ze hebben wel degelijk een angel en kunnen in tegenstelling tot de honingbij verschillende keren steken. Hun angel heeft geen weerhaak.
Binnenkort zul je weer de grote koninginnen zien tevoorschijn komen uit hun schuilplaats. Ze gaan nu op zoek naar een plaats om een nest te beginnen. Sommige soorten gebruiken hiervoor reeds gebruikte vogelnestkastjes. Anderen gebruiken oude muizennesten in de grond.
Ze gebruiken het oud nestmateriaal als omhulsel en binnenin maken ze een ongestructureerde was constructie. Ze verzamelt hier een beetje nectar. Een hommel maakt geen honing van de nectar.
Daarna legt zij dan een dozijn eitjes. De larven moet ze zelf voeden en warm houden.
Na een drietal weken komen de eerste werksters uit. Dan begint het nest zich uit te breiden tot 50 of meer werksters. In mei worden de koninginnencellen gebouwd. De hommelkoningin heeft nu minder feromoon af, daardoor verliest ze het gezag bij haar dochters. De werksters steken de oude koningin nu dood, of verjagen haar in het beste geval.
Door de afwezigheid van het onderdrukkend feromoon van de koningin, beginnen de werkster nu onbevruchte eitjes te leggen. Hieruit komen de darren.
De nieuwe koninginnen worden nu bevrucht door de darren. Dit speelt zich voor de meeste soorten af eind juni.
Iemand heeft me vorige week foto's bezorgd van een koppel hommels, die aan het paren waren.
De koningin word slechts éénmaal bevrucht.
Hierna leeft ze verder als solitair. Ze eet zich nog goed rond en gaat dan op zoek naar een vorstvrije plaats. In het vroege voorjaar, als ze de winter overleeft, kan ze dan haar eigen nest beginnen.
Het achterblijvend nest met de werksters, sterft nu langzaam uit.
De hommelwasmot ruimt de wasresten volledig op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten