De Aziatische Hoornaar

 Iedereen heeft ondertussen al gehoord van de Aziatische hoornaar.

Helaas heb ik moeten vaststellen, dat deze reuzenwesp ondertussen ingeburgerd is in Knokke-Heist.

Hieronder zie je hoe een werkster een bij vangt voor de kasten. De hoornaar vangt de toekomende bijen. Deze zijn zwaar beladen met nectar of stuifmeel en vliegen trager.

Eenmaal de bij gevangen, landt ze met haar prooi in een struik om de onnodige delen af te bijten.

Daarna vertrekt ze ermee naar haar nest.

Deze exoot kwam in Europa binnen in 2004 via schepen uit China.

Ze zijn iets kleiner dan hun Europese broer, en vallen op doordat hun poten geel zijn op het einde.

Links de Aziatische, rechts de Europese hoornaar in de Belgische driekleur.

Vreemd genoeg kan de honingbij de Inheemse hoornaar te baas.

Tegen de Aziatische hoornaar hebben de bijen geen verhaal.

De Cyclus van de Aziaat is ongeveer dezelfde als van de wesp.

De koningin overwintert alleen onder bijvoorbeeld de schors van een boom.

Vroeg in het voorjaar, begint ze dan een nest op een beschutte plaats (het primair nest).

Eens het nest te klein geworden is, beginnen ze een nieuw nest hoog in de bomen (het secundair nest).

Deze hebben een omvang 40 tot 60 cm diameter.

De secundaire nesten zijn moeilijk op te sporen tussen de bladeren op grote hoogtes.

In het najaar worden de mannetjes(darren) en de koninginnen geboren.

De koningen worden bevrucht. Bij de eerste nachtvorst, kruipen deze weg om te overwinteren. De werksters en darren sterven dan.

Vorig jaar heb ik met iemand van Vespa Watch tevergeefs een nest proberen te zoeken.

We doen dit met lokpotten.

Het is de bedoeling dat we de vliegrichting bepalen.

Aan de hand van de tijd dat de werksters weg blijven, kunnen we de afstand bepalen.

Vorig jaar ben ik eigenlijk te laat aan de zoektocht begonnen.

Dit jaar zal ik vroeg in het voorjaar proberen de koninginnen te vangen. Dit voor dat ze een nest kunnen beginnen. Ik zal hiervoor vallen maken, waarin ze niet kunnen verdrinken. Zo kan ik de inheemse insectensoorten terug vrij laten. Bijen komen niet naar de lokvloeistof, omdat er alcohol in zit.

Later op het seizoen zal ik proberen de nesten op te sporen met de lokpotten, hopelijk met wat hulp. Ik vermoed dat er hier veel nesten zullen zijn. Het heeft immers niet hard gevroren en de nesten van dit jaar werden niet gevonden. Elk nest brengt ongeveer 50 koninginnen voort.

De hoornaar is niet agressief tegenover de mens. Rond hun nest is het een ander verhaal. Probeer deze nooit zelf te verdelgen, want daar zijn ze dodelijk !!!!!!!!

De grootste vijand van de honingbij, is nog steeds de mens met zijn pesticiden. Knokke-Heist heeft het gebruik van pesticiden op het grondgebied verboden, zowel voor particulieren als voor de tuinaannemers.

Vermijd pesticiden in en rond het huis. Zie de link hieronder.

https://youtu.be/ndHF5Up5s04

2019 in een notendop

Dit jaar begon het goed. Alle volken hadden de winter overleefd.

De koninginnen van vorig jaar zijn rustig en verwekken brave bijen.

Het weer heeft dit jaar goed geholpen, dus alles verliep zoals in de boekjes.

De koninginnen kweek liep ook goed.

De kasten waren goed bevolkt met bijen.

Een logisch gevolg is, dat de honing opbrengst nog nooit zo goed is geweest.

Dit jaar heb ik ook weer twee nieuwe plaatsen bijgekregen.

De kasten komen mooi tot hun recht in de prachtige bloemenweiden.

Hier zullen zij zich vlug thuis voelen.

Er werd gevreesd, dat we dit jaar veel last gingen hebben van de Aziatische hoornaar.

Gelukkig bleef deze weg. 

Na al dit nieuws had ik gedacht, dat al het onheilspellende over de toenemende sterfte van de insecten misschien overroepen was. Tot ik vorige week de winterbehandeling met oxaalzuur wilde geven aan mijn bijen. Blijkt dat 20% van mijn volken gestorven zijn. De verdwijnziekte, in sommige kasten zitten er nog een handvol bijen. In andere kasten zitten er geen meer. 

Het waren eerder de zwakke volken die gesneuveld zijn, maar leuk is wat anders. De opkuis van die volken kan beginnen. Hopelijk blijft het bij die 20%.

.

Een nieuw seizoen

Mooi weer, de bijen vliegen  weer met volle moed. Ze halen terug stuifmeel binnen.

Dit om hun larven te voeden, zodat de kolonie terug op zijn sterkst  kan komen.

Nu zijn de bijtjes op het zwakst, de jonge bijen moet nog geboren worden en de winter bijen zijn nu aan het sterven van ouderdom. De warmte zorgt ervoor dat het broed mooi warm blijft, zodat de bijen het nest kunnen verlaten om stuifmeel, honing, en water te halen. Bij slecht weer moeten ze immers hun honing voorraad van vorig jaar aanspreken. Ze moeten dan energie op wekken, om het broednest warm te houden.

Ik heb weer ervaren, dat je toch beter enkel de sterke kolonies inwinterd.

Twee van mijn twaalf kasten hebben de winter niet overleefd. Ze waren op een handvol dode bijen na verdwenen uit de bijenkasten. Eén volkje is zeer zwak, maar zit nu vol eitjes. Dus daar heb ik nog hoop voor.

Vorig jaar was geen top jaar. Het weer begon veel belovend, maar toen het belangrijk werd viel alles duigen door slecht weer. Er was bijna geen voorjaarshoning.

Tot overmaat van ramp was er slechte was verkocht in de handel. Hierdoor kreeg ik mijn volken niet voldoende op sterkte.

Hieronder zie je een raat met gesloten broed, van goede was.

De gaatjes die je ziet, zijn van larven die niet goed waren.

Die worden weggenomen door de werksters.

De volgende foto toont een slechte raat, die naast de raat van hierboven zat.

Je ziet hoeveel cellen er maar gesloten zijn.De rest van de kleine larven hebben dus de slechte was niet overleefd. 

Ik had het jaar ervoor namelijk heel veel raat vervangen. Deze moest dus weer allemaal vervangen worden. Het heeft de bijen veel energie gekost om de nieuwe was terug uit te trekken tot raten.

Het enige voordeel hiervan is dat ze geen zin hadden om te zwermen.

Dit jaar kunnen we opnieuw beginnen. Ik heb tijdens mijn verlof alle bodems van de kasten vervangen, opgekuist en overgeschilderd. De verschillende kleurtjes dienen vooral, omdat de koningin zich niet zou vergissen van kast na de bruidsvlucht. Zij komt immers niet veel buiten in haar leven. De nodige koninginnenroosters ter voorkoming van het zwermen zijn ook al geplaatst.

Vorige week heb ik honingzolders geplaatst en ik heb gezien dat de sterkste kolonies er toch al honing instoppen.

We duimen ondertussen voor het aanhouden van goed weer. Ook als de bijen op volle sterkte zijn.

Zodat ik spoedig voorjaarshoning kan oogsten. Ik ben namelijk aan mijn laatste pot honing begonnen.

En denk eraan, wees voorzichtig met onkruidverdelgers en insecticiden.

De natuur zal je dankbaar zijn!

Hommels

Alhoewel hommels ook een bijensoort zijn, verschillen ze toch veel van de honingbij.

Niet alleen zijn zij veel meer behaard en in de meeste gevallen groter. Ze hebben ook een heel andere levenscyclus.

De hommels zijn gekend als zeer zachtaardig. Ze hebben wel degelijk een angel en kunnen in tegenstelling tot de honingbij verschillende keren steken. Hun angel heeft geen weerhaak.

Binnenkort zul je weer de grote koninginnen zien tevoorschijn komen uit hun schuilplaats. Ze gaan nu op zoek naar een plaats om een nest te beginnen. Sommige soorten gebruiken hiervoor reeds gebruikte vogelnestkastjes. Anderen gebruiken oude muizennesten in de grond.

Ze gebruiken het oud nestmateriaal als omhulsel en binnenin maken ze een ongestructureerde was constructie. Ze verzamelt hier een beetje nectar. Een hommel maakt geen honing van de nectar.

Daarna legt zij dan een dozijn eitjes. De larven moet ze zelf voeden en warm houden.

Na een drietal weken komen de eerste werksters uit. Dan begint het nest zich uit te breiden tot 50 of meer werksters. In mei worden de koninginnencellen  gebouwd. De hommelkoningin heeft nu minder feromoon af, daardoor verliest ze het gezag bij haar dochters. De werksters steken de oude koningin nu dood, of verjagen haar in het beste geval.

Door de afwezigheid van het onderdrukkend feromoon van de koningin, beginnen de werkster nu onbevruchte eitjes te leggen. Hieruit komen de darren.

De nieuwe koninginnen worden nu bevrucht door de darren. Dit speelt zich voor de meeste soorten af eind juni.

Iemand heeft me vorige week foto's bezorgd van een koppel hommels, die aan het paren waren.

De koningin word slechts éénmaal bevrucht.

Hierna leeft ze verder als solitair. Ze eet zich nog goed rond en gaat dan op zoek naar een vorstvrije plaats. In het vroege voorjaar, als ze de winter overleeft, kan ze dan haar eigen nest beginnen.

Het achterblijvend nest met de werksters, sterft nu langzaam uit.

De hommelwasmot ruimt de wasresten volledig op.

De dar

 

 

 

 

De dar is een mannetjes bij.

 

 

Hij ontstaat uit een onbevrucht eitje, die de koningin legt in een iets grotere cel.

Dus een dar heeft geen vader wel een grootvader.

Het stadium van ei tot bij duurt 24 dagen. (van een werkster 21).

De levensduur van een dar is doorgaans 90 dagen.

In april worden de eerste darren geboren.

Ze bevruchten de koningin in de lucht.

 

 

Hieronder zie je een darrenraam.

 

Het gebruik van een darrenraam heeft vele voordelen.

 

Er word iedere keer een vakje uitgesneden, namelijk deze waar door was verzegeld broed in zit.

De varoamijt zit om te vermenigvuldigen voornamelijk in darren broed. Dit omdat de cellen van darren het langst gesloten blijven. Dus door het gesloten broed te verwijderen, haal je de varoamijt weg op biologische wijze. Af en toe doe ik ook een paar cellen open om te zien of er veel of weinig varroa's in mijn volken zitten.

Je vindt ook gemakkelijk eitjes in deze ramen, zo weet je altijd dat de koningin nog in het volk zit.

 

 

Door de raten uit te snijden, moeten de bijen blijven bouwen en zijn er minder darren in de kolonie.

Dit heeft als voordeel dat de bijen minder snel zin hebben om te zwermen.

 

Als de bijen willen zwermen kun je dit direct zien aan het darrenraam. De bijen bouwen niet meer verder. Vele keren maken zij ook een koninginnecel op het raam. Ze vullen dan de darrenaat met honing.

 

 

 

Vanaf eind juli, begin augustus, worden in de meeste kasten de darren verjaagd of vermoord door de werksters. Ik heb wel al gezien dat er enkele darren blijven overwinteren in de kasten.

 

Als de darren verdwijnen, worden de winterbijen geboren. Het bijenjaar zit er dan bijna op.

Hierbij wil ik toch nog eens de gemeente bedanken. Zij doen een grote inspanning om de bijen in de kijker te zetten. Zo hebben we hier een bijen fietsroute langs verschillende bijenkasten. Ze zorgen ook voor het inzaaien van verschillende bloemenweides. Je ziet ook overal bijenhotels staan, dit voor de solitaire bij. Ze hebben nog tal van andere initiatieven, teveel om op te noemen.

Dus bedankt aan de gemeente Knokke-Heist, u houdt de bijen populair en dus in leven.

 



Lentehoning

 

 

Het is weer zover, de eerste honingzolders zijn weer verzegeld.
 



 

 

 

De zegelwas wordt nu verwijderd met een ontzegelingsvork.

 

 

 

 

 

Daarna worden de raten geslingerd.

 

Hieronder een leeg raampje, die kunnen de bijen terug vullen

 

 

Nu kan de honing rijkelijk vloeien door de dubbele zeef, om de wasdeeltjes eruit te halen.

 

 

 

Nu de honing overgieten in de rijper.

Na een paar dagen wordt de bovenste laag met dunne wasdeeltjes van de honing verwijdert.

 

Dan nog een kleine maand roeren, en klaar is de honing om in de potjes te doen.

 

 

 

 

 

 

Een nieuw bijenjaar

Het bijenjaar is weer begonnen.
Het belooft een beter jaar te worden dan vorig jaar.
Alle volken leven nog. Er zitten  twee zwakkere volken bij. Deze zullen verenigd worden, door middel van de krantenpapier methode.
Dit jaar heb ik drie methoden uitgeprobeerd tegen de varoamijt.
De eerste methode is behandelen met mierenzuur en oxaalzuur.
Behandelen met Thymovar en Apivar, bleek ook te werken.
Zwermen heb ik enkel behandeld met Oxaalzuur, voor dat ik ze in de kast heb gegoten. Daarna hebben die enkel een winterbehandeling gekregen d.m.v. oxaalzuur druppelmethode.

Volgend jaar zal ik ook de verschillende methoden uitproberen, om daarna conclusies te kunnen trekken.

Nu zijn de bijen volop stuifmeel van de vroegbloeiers aan het binnen halen. Dit hebben ze nodig om hun larven te kunnen voeden. De winterbijen zijn nu immers aan het sterven. En de zomerbijen moeten nu volop gekweekt worden, zodat ze vervijfvoudigen in aantal.

Toen het vorige week efkes boven de 15 graden werd, heb ik vlug eens de kasten open gedaan voor een snelle inspectie.
                         

                                

Er zit in alle kasten open en gesloten broed. Dus dat is goed.

Eén kast is wel darrebroederig. Die moer is dus niet goed bevrucht geweest vorig jaar. Ik zal die dus moeten eruit halen en verenigen met een ander volkje.


Het enige dat we nu nog moeten hopen dat het mooi weer spoedig begint, zodat we een honingrijk jaar  kunnen beleven.



Ten slotte wist je dat:


Een bij 50.000 km moet vliegen voor een pot honing

De bijen daarvoor 60.000 keer moeten vliegen.

De bijen daarvoor 6.000.000 bloemen moeten bezoeken.

1 potje honing ongeveer 100 bijen het leven kost.

1 Kg honing het levenswerk is van 350 tot 400 bijen.

De koningin

De koningin ook wel moer genoemd, is de belangrijkste bij van de kolonie.

 

Zij heeft een zeer groter achterlijf dan de werksters.

De moer kan tot 1500 eitjes leggen per dag.

Ze ontstaat uit een bevrucht ei net zoals de werksters.

 

De koninginnencel wordt belegd met een bevrucht ei. Na drie dagen wordt die een larve.

Deze word dan tot de negende dag gevoerd door de werksters met koninginnengelei. Daarna wordt de cel gesloten. De larve verpopt nu tot koningin.

Zestien dagen na het leggen van het eitje, knaagt de koningin zich uit de cel.

 

 

 

 

 

Als de koninginnencel gesloten is, verlaat de oude koningin de kast, samen met de helft van de bijen.



Ze hangen hier rond de paal van een paardenweide. Je ziet niks meer van de paal.

Dit is een voorzwerm, dus met een reeds bevruchte moer.

Zij beginnen een nieuwe kolonie op een andere plaats.

 

 

Natuurlijk word er meer dan één koningin geboren, en ook niet allemaal op dezelfde dag.

De nieuwe moeren die elkaar tegenkomen vechten tot de dood.

Anderen verlaten ook de kast met een kleinere groep bijen. Dit noemen we een nazwerm.

Hier zit dus een nog niet bevruchte moer in.

 

 

 

De onbevruchte moer moet nu bevrucht geraken. Vijf dagen na haar geboorte, bij mooi weer en weinig wind vliegt zij uit. Ze word in de lucht bevrucht door verschillende darren.

Zij is nu bevrucht voor het leven. Ze kan nu bevruchte en onbevruchte eitjes leggen.

 

Geraakt ze door slecht weer of gebrek aan darren niet binnen de drie weken bevrucht, dan zal zij enkel onbevruchte eitjes leggen. Hieruit komen dan darren, zij kan dan geen werksters maken en is dan nutteloos.

 

 

 

Het kan natuurlijk gebeuren dat de koningin vroegtijdig sterft. Soms word ze opgegeten door een zwaluw tijdens de bruidsvlucht. Ze kan ook tussen de kast geraken of er uit vallen tijdens het manipuleren van een kast. In dit geval maken ze redcellen, van gewone cellen.

 



Hierboven zie je de verticale cellen die uitgebouwd zijn uit cellen waar normaal gewone werksters uit gingen geboren worden.

Ze gebruiken hiervoor bij voorkeur larven van 3 dagen oud, omdat alle larven tot de derde dag dezelfde voeding krijgen(koninginnengelei).

 

 

 

Een koningin kan tot vijf jaar leven. Meestal word zij vroeger vervangen door de bijen als ze niet meer zo goed legt. Een gewone werkster leeft in hoog seizoen maar zes weken.

 

 

 

 

de lente is in het land

 

 

Later dan vorig jaar, maar de lente is weer in het land.

Het is hier aan de kust nog niet warm geweest.

 

 

De bijen vliegen al goed rond, de bomen staan in bloei. De volken beginnen zich weer uit te breiden. De kolonies zijn nu op het kleinst. De winterbijen zijn aan het sterven. De eerste jonge bijen zijn er al maar ze zijn nog niet talrijk.



 

 

Ik heb overal verse bodems onder de kasten gezet. Overtollige suikervoeding weggenomen,

koninginnen rooster geplaatst met daarboven de eerst honingzolders.

Ik heb ook het darrenraampje geplaats om de varroa te bestrijden.

 

 

 

 

De ramen zitten al vol met gesloten en open broed, zie midden van het raam.

.In de hoeken zie je nog een beetje suikervoeding. Die felgele cellen ernaast, dat zijn cellen gevuld met stuifmeel. Dat hebben de bijen nodig om de larven op te kweken. De cellen met het wit in, dat zijn de larven. Het grootste gedeelte van de cellen in dit raampje zijn gesloten. In die cellen verpoppen de larven tot uiteindelijk werkbijen.

 

Nu wachten tot we kunnen beginnen met de koninginnen kweek.

Zodat ik weer kan uitbreiden.

 

 

 

 

 

 

 

 



bijensterfte

Eindelijk eens warm weer, het is 't moment om de bijen te zien vliegen. Hopend dat de bijen de winter overleeft hebben. Het is ook het moment om kalk onder mijn kasten te strooien om de bodem te ontsmetten.

 

 

Dit is helaas geen leuke dag voor mij. Twee van de zeven kasten hebben de winter niet overleefd. Een ander is zeer zwak, meer weet ik van die kast niet, want nu mag ik die niet opendoen. Hopelijk blijft die leven.

 

 

 

 

De bodem van de kast ligt bezaaid met dode bijen. Door gebrek aan eten kan dit niet zijn, want de kast weegt nog zwaar er zit nog ongeveer 10 kg eten in . Een echt koude winter is het ook niet geweest.

 

 

 

Dus de oorzaak van de sterfte weet ik niet. Er bestaan vele theorieën rond bijensterfte, waar wij niks kunnen aan doen. We kunnen wel voorzichtiger omspringen met insecticiden en onkruidverdelgers.

Sproei zeker niet op bloeiende planten. Bloemetjes in gazons vind ik mooi. Maar als je die echt niet wilt, maai dan eerst uw gazon eer u die besproeit. Beter nog is gewoon uittrekken, of wegbranden.

 

 



Nu het positieve. De raszuiver koninginnen die ik vorig jaar gekweekt heb uit larfjes van de imkersbond doen het goed. Ze vliegen het beste. Ik ben benieuwd wat zij dit jaar gaan presteren.

 

Bij goed weer doen de bijen hun reinigingsvluchten. Februari is de beginmaand van het broed. Nu verbruiken de bijen het meeste van hun opgeslagen honing en suikerwater.   Ze moeten nu het broednest op 35°C houden en de larven voeden. De bijen  halen nu ook volop stuifmeel van de krokussen om de larven te voeden.  De winterbijen hebben nu maar ongeveer een maand  meer te leven en dan moeten er al nieuwe bijen geboren zijn. Eind maart begin april, zijn de kolonies op hun kleinst, omdat de winterbijen aan het sterven zijn, en de kweek van de jonge bijen is dan nog in de opmars.

Zo ik kan beginnen aan een triestig werkje, alle wasraten van de dode kasten, uitsnijden en weggooien. Daarna de raampjes en kasten volledig ontsmetten met bleekwater. Daarna nog eens ontsmetten met ijsazijn. Dan opschuren en een nieuw laagje verf aan de buitenkant.

Hieronder een link over bijvriendelijke planten en één over wintersterfte bij de bijen.
http://www.plantenkwekerijen.be/bijenvriendelijk.html
http://www.ifang.be/resultaten-enquete-wintersterfte-2014-2015/
 

 

Winter behandeling

 

De varroamijt is een parasiet die op de bijen leeft. Hij voedt zich met de sappen van de bij.

Ze planten zich voort in de gesloten cellen waar de bijenlarven zich in bevinden. Ze voeden zich met de sappen van de larven in groei. Hierdoor ontstaan er misvormde en verzwakte bijen, die gevoelig zijn aan verschillende ziektes.

 

 

een varroa mijt

 

 

 

een mijt op de rug van een bij.

 

 

 

Normaal dient de winterbehandeling te gebeuren na de 1ste vorstperiode.

Door de aanblijvende warmte heb ik besloten om vorige week te behandelen.

Daar er nu normaal bijna geen gesloten bijenbroed in de volkeren is, is dit het ideaal moment.

De varroa's zijn nu onbeschermd.

Ik behandel met oxaalzuur, dit word gewonnen uit de natuur.

Er word 4 gram per 100ml suikerwater gemengd.

 

 

De vloeistof word opgewarmd tot 35 graden zodat de bijen zo weinig mogelijk verkleumen.

Het mag buiten ook niet te warm zijn tussen de 5 en de 10 graden anders zitten de bijen niet in tros.

De vloeistof word nu tussen de raten gedruppeld. Voordien heb ik hard getikt tegen de kast, zodat de bijen zich volzogen met honing. Anders zuigen ze de vloeistof op en dat is niet de bedoeling.

 

 

Wat me opviel is, dat er veel meer bijen nog in de kast zitten dan andere jaren.

Door de aanhoudende warmte hebben de grote volken nog veel honing opgeslagen, de kasten zitten bomvol.

 

Omdat het zo warm blijft, vliegen de bijen nog steeds uit. ik weet niet of dit goed is of slecht.

De winterbijen moeten immers zes maand blijven leven. Ze verslijten vooral door te vliegen.

Ik hoop ook dat de natuur niet teveel is verstoort en dat de krokussen op het juiste tijdstip bloeien om het nieuw broed te voeden in het voorjaar.

 

 

alle donker rode bolletjes op de varroaplank zijn dode mijten. De behandeling is geslaagd.

Nu afwachten tot ergens in maart om te zien of er broed in alle kolonies zit.

Het is altijd spannend om te zien of de bijenvolken de winter zijn doorgekomen.

 

 

 



 

 



Inwinteren, het einde van het bijenseizoen.

13 augustus,

nog voor een laatste keer de bijen uit de honingzolders drijven..

 

 

Eerst een uitdrijver steken.

 

De dag nadien worden de laatste bijtjes terug van de raten geveegd.

Mijn zoon is meegekomen om te helpen. Gelukkig want nu moeten alle honingzolders er af.

Ook deze met de raten waar de honing nog niet verzegeld is met was.

 

Hieronder een niet verzegelde raat.

 

 

 

Deze is niet verzegeld door de bijen, omdat de honing nog niet klaar is.

Ik slinger die honing op het laatst en geef die terug aan de bijen in een voederbak.

Op dit moment moet ik goed opletten dat ik niet mors.

Anders is de kans groot dat de bijen uit de naastliggende kolonies de kast volledig leegroven.

 

 

Voor het voederen heb ik gekeken hoeveel ramen honing er in de broedkamers zit.

1 verzegeld raam is 2kg. Nadat ik bijgevoederd heb met de onverzegelde honing. Heb ik nog suikerwater bijgegeven tot een totaal van 12 kg eten.





 

Voordat ik de bijen heb bijgevoederd, heb ik de bijen eerst behandelt met mierenzuur tegen de varroamijt.

 

 

Hier zie je een varroa op de bij zijn rug

 

Varroa op de larven.

 

Deze parasiet zorgt voor verzwakking van een bijenkolonie. Zonder behandeling zouden de volken sterven. Dit is een van de redenen waardoor de honingbij niet meer kan leven in het wild.

 

 De behandeling gebeurt voor het voederen, omdat het vochtgehalte anders te groot is in de kast.

Het sponsdoekje word ingespoten met 65% mierenzuur. Grote volken krijgen 50ml, kleinere, 30ml.

De varroa's worden tot in het broed gedood met dit zuur. Het efficiëntst is het doekje boven op de ramen te leggen, mierenzuur is blijkbaar zwaarder dan zuurstof.

In de winter na de eerste koude worden de bijen nog eens behandelt met oxaalzuur.

 

 

 

Mijn nieuwe koning is blijkbaar gelukt.

 

Deze ras koningin is veel rustiger dan mijn andere. Das leuker want deze kom je dan geregeld tegen.

De groene stip op haar rug helpt natuurlijk ook.

Doordat zij rustig is, zijn de ander bijen ook rustiger. Niet alle bijen zijn al haar dochters. Op deze foto zie je duidelijk het verschil aan hun ringen, Sommigen hebben bredere gele ringen dan andere. Deze zijn nog wel venijnig. Volgend jaar zal ik zien hoe kalm het volkje is.